กรรม

หลายวันที่ผ่านมา มีผู้สงสัยเรื่องกรรมมากมาย หลวงตาก็ได้อธิบายให้เข้าใจกัน ทั้งที่มาเป็นบุคคล เป็นกลุ่มคณะ เป็นครอบครัว ล่าสุดก็มีผู้ศรัทธามาก กอปรกับเป็นคหบดี และมีจิตพร้อม จึงได้สร้างทานมหาศาลถวายเป็นสมบัติในพระศาสนาของพระพุทธศาสดา ด้วยชวนจิตดวงที่หนึ่ง ซึ่งจะส่งผลให้กับผู้สร้างในทันทีในชาติปัจจุบัน

เช่นเดียวกัน การสร้างกรรมทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายดีหรือฝ่ายบาป ผลของกรรมนั้นก็ตามสนองแก่ผู้กระทำแน่นอน ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ส่วนจะเร็วหรือช้าก็ขึ้นอยู่กับน้ำหนักของกรรม และที่สำคัญการสร้างกรรมนั้นๆ เป็นการสร้างในขณะจิตใด ในอารมณ์ใด และด้วยจิตประเภทไหน ในหลักของกรรมจะต่างกับหลักของโลก ยิ่งในยุคโลกาภิวัฒน์ด้วยแล้ว ดูเหมือนชนทั้งหลายจะละทิ้งหลักของกรรม อ้างหลักธรรมแบบยุคใหม่ ใครดีใครได้ ใครร้ายก็ได้เปรียบ ใครโหดร้ายยิ่งกว่าก็เป็นผู้ชนะ

ตัวอย่างที่เห็นในการแข่งขันกีฬา ไม่ว่าจะเป็นประเภทใด ยิ่งเป็นมวยไทยด้วยแล้ว ทุกวันนี้ไม่มีคำว่าศิลปะมวยไทยหลงเหลือให้เห็นแล้วในเวทีแข่งขัน น้อยมากที่จะมีคนฝึกฝนให้ชำนาญในศิลปะของชาติ ตรงข้ามกลับไปใช้กลยุทธ์แบบใหม่ ใครเอาเปรียบได้มากกว่า ก็มีโอกาสชนะมาก ที่เห็นก็เมื่อวานนี้เอง ในการแข่งขันกีฬาแห่งชาติที่ชลบุรี ฝ่ายแดงจากราชบุรี พยายามใช้ศิลปะแม่ไม้มวยไทยเข้าไปเพื่อเป็นการแสดงให้เห็นถึงการฝึกฝนมาดี ตรงข้ามกับฝ่ายน้ำเงินมาจากจังหวัดไหนไม่ต้องการจดจำความชั่วเพราะว่ามีเพียงคนนั้นที่ทำ ไม่น่าจะเป็นทั้งจังหวัด นักกีฬาคนนั้นคงจะลืมไปว่านี่เป็นการแข่งขันกีฬา กรรมการก็ลืม คนดูก็ลืม เมื่อฝ่ายแดงแสดงความสามารถได้ดี ฝ่ายนำเงินเพลี่ยงพล้ำ ก็เลยงัดเอาความโกงเข้ามาใช้ ไม่สนใจหลักของกีฬา ไม่สนใจความเป็นนักกีฬาผู้ทรงเกียรติ ฝ่ายตรงข้ามหลบหรือล้มตัวลง ก็ยังตามเข้าไปเตะซ้ำ ทำให้ฝ่ายตรงข้ามบอบช้ำให้มากที่สุด ไม่ว่าจะด้วยวิธีการใดๆ เป็นอยู่หลายครั้ง กรรมการบนเวทีก็ได้เพียงแต่เตือน เจ้าตัวก็รู้กติกาว่าเตือนครั้งที่สามจึงจะตัดคะแนน จึงทำผิดกติกาทุกอย่าง อย่างละสองครั้ง ฝ่ายตรงข้ามก็บอบช้ำไม่อาจจะต่อกรได้ เพราะเหตุว่าเขาเป็นนักกีฬาที่ดี จึงต้องเป็นผ่ายแพ้หรือ ไม่ใช่ดอก เป็นเพราะว่าสังคมเปลี่ยนไป จิตใจของส้ตว์เข้าครอบงำมากยิ่งๆขึ้น จึงไม่ละอาย กระทำกรรมต่างๆ อย่างไม่ละอาย เข้าข่าย มนุสสติรัจฉาโน

เห็นอย่างนี้แล้วไม่น่าภาคภูมิใจเลยกับคำว่านักกีฬา นี่มันสัตว์มนุษย์เท่านั้น ต้องการชนะอย่างเดียว ทั้งกรรมการ ผู้ฝึกสอน พี่เลี้ยง และคนชม ต่างก็มีจิตมุ่งแต่จะเอาชนะ ไม่ได้อยู่ในกฎเกณฑ์ของคำว่านักกีฬา ยิ่งเป็นการแข่งขันกีฬามวยไทยด้วยแล้ว ต้องเน้นศิลปะแม่ไม้มวยไทยและจิตวิญญาณของนักกีฬา ไม่ซ้ำเติมคู่แข่งขันในขณะที่ล้มลง หมามันยังไม่ทำร้ายตัวที่หมอบลงเลย นี่อะไรกันมีจิตที่โหดร้ายยิ่งกว่าหมาเสียอีก

หลักธรรมก็คือหลักธรรม ผลของกรรมที่สร้างก็เช่นกัน ย่อมต้องเป็นไปตามหลักของธรรม ไม่อาจจะผิดจากหลักแน่นอน หลักธรรมเป็นหลักของธรรมชาติ หลักกรรมก็เป็นหลักของธรรมชาติ กรรมย่อมยุติธรรมเสมอ ไม่เช่นนั้นจะเป็นหลักไม่ได้ เหตุเพราะว่าผู้ที่จะมาเป็นผู้พิพากษากรรมนั้น เที่ยงธรรมตรงดุลย์ ไม่มีเอียงซ้ายหรือขวา เจ้าของต้องเอากรรมของตัวเจ้าของเองมาใส่ตาชั่ง ข้างหนึ่งกรรมดี ข้างหนึ่งกรรมชั่ว ขึ้นอยู่กับขณะจิตที่สร้างกรรมทั้งฝ่ายดีและฝ่ายชั่ว อารมณ์ในการสร้างกรรม และจิตที่วินิจฉัยกรรมนั้นๆ ว่าประกอบด้วยความเห็นอย่างไร มีการชักจูงจากสิ่งใดหรือไม่ และกระทำกรรมนั้นด้วยชวนจิตดวงใด กระทำกรรมต่อสิ่งใด บุคคลชนิดใดมีคุณมากน้อยเพียงใด มารดาแม้ไม่เคยเลี้ยงดูเลย ให้กำเนิดแล้วก็จากไป ปล่อยให้เป็นไปตามกรรมของทารกทาริกานั้นๆ ก็ยังมีคุณมาก ไม่อาจล่วงล้ำได้ การเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดจึงมีคุณสูงยิ่ง แม่ผู้กระทำการฆ่าทารกทาริกาในอุทรของตนด้วยจิตใจอันโหดเหี้ยม กับแม่ที่ต้องสูญเสียสัตว์ในอุทรด้วยความอาลัย เหตุเพราะเคยสร้างกรรมด้วยการพรากสัตว์จากอุทรมา ย่อมได้รับผลกรรมไม่เท่าเทียมกัน

กรรมแบ่งแยกละเอียดกว่าการตัดสินของมนุษย์ ผู้มาตัดสินมนุษย์นั้น ถ้ายังไม่เข้าใจหลักของธรรมหลักของกรรม ความเที่ยงธรรมก็ไม่มีโอกาสที่จะเกิดขึ้นได้ ในนรกจึงได้เห็นผู้พิพากษาอยู่มากมาย ได้รับผลกรรมของตนที่สร้างไว้ ทุกข์ทรมานแสนเข็ญ รับผลกรรมไปแล้วก็คร่ำครวญว่าไม่น่าเลย ไม่น่าเลย ทุกข์ที่กายไม่พอ ยังต้องทุกข์ที่จิตที่ใจด้วย แล้วเมื่อไรจะได้เกิดใหม่หนอ กว่าจะได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์กับเขาอีกก็คงจะยาก ต้องเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานทำงานหนัก ยืนซึมน้้ำตาล่วงขยับหัวส่ายไปมาว่าไม่น่าเลยไม่น่าเลยอยู่ในใจ เกรงว่าจะมีคนรู้ความในใจ จึงไม่ส่งเสียงออกมา มันน่าทรมานเสียเหลือเกิน ต้องถูกเขาใช้ศาสตราเป็นเครื่องบังคับ ต้องถูกผูกล่ามดุจดังเครื่องจองจำ ญาติที่อยู่หลังส่งกุศลไปให้ก็รับไม่ได้ มีอายุยืนยาวดูกรรมของตนเองวันแล้ววันเล่า น่าเศร้าเสียเหลือเกินกับผู้พิพากษาที่ไม่เที่ยงธรรม สร้างกรรมด้วยการอ้างความยุติธรรมที่ครอบกบาลอยู่ ไม่ได้ดูที่จิตตน พวกนี้มีมากมายยิ่งวันยิ่งเยอะ เหตุเพราะไม่ศึกษากรรม แต่ศึกษาและดิ้นรนมาก็เพื่อความเป็นใหญ่ และคิดว่าตนนั้นสามารถตัดสินผู้อื่นได้ มีอำนาจอันจอมปลอม นี่ก็เพราะไม่เข้าใจกฎแห่งกรรม

คนทำดีแล้วทำไมต้องรับกรรมร้าย
คนทำชั่วทำไมถึงได้รับผลกรรมดี

นี้เป็นคำถามที่หลวงตาได้ยินได้ฟังบ่อยมาก ก็ต้องอธิบายไปว่า ถ้าอยากรู้อย่างละเอียดก็ต้องมาศึกษาหลักธรรมกัน แล้วก็ฝึกฝนปฏิบัติธรรมให้เข้าใจ ถึงจะถ่องแท้ในกฎแห่งกรรม แต่ก็สามารถอธิบายอย่างคร่าวๆได้ว่า

คนที่สร้างกรรมดี เปรียบเหมือนคนที่เป็นหนึ้แล้วมีสตางค์ขึ้นมา เจ้าหนี้ทั้งหลายย่อมตามมาทวงหา เมื่อยังมีปัญญา ก็จงเร่งทำความดีหาทรัพย์อันเป็นกุศล แล้วเร่งใช้หนี้ให้กับเจ้าหนี้อย่างศิโรราบ ไม่หลีกเลี่ยงถามความ ที่สุดก็จะพ้นภัย สิ่งใดๆที่ไม่คาดคิดก็อาจจะเกิดขึ้นได้อย่างเป็นผลดีแก่ตน ส่วนคนที่ทำชั่วอยู่เป็นประจำ แล้วก็ยังได้รับผลดีสนองอยู่นั้น ไม่ต้องสงสัย คนเหล่านั้นเปรียบได้ดั่งคนที่สร้างหนี้อยู่มากมาย แล้วก็อาศัยวาทะหลบหลีกเลี่ยงเร้น สร้างหนี้อยู่ไม่ขาดเหตุเพราะมีภาพที่คนภายนอกคิดว่ามั่งมี คือมีบุญเก่า บรรดาเจ้าหนี้ก็ไม่มาทวงถาม เพราะว่าภาพลักษณ์ยังดีอยู่ เมื่อถึงคราวที่หมดบุญเก่า ก็เปรียบได้ดั่งคนล้มละลาย เจ้าหนี้ทั้งหลายไม่เห็นใจ รุมกันมาทึ้งฉีกดึง บ้างก็ฆ่าตัวตาย บ้างก็ถูกจองจำ บ้างก็ต้องตรากตรำหนีหัวซุกหัวซุน แต่หนีอย่างไรก็ไม่พ้น เพราะว่ากฎแห่งกรรมนั้น ตามติดตัวเจ้าของยิ่งกว่าสุนัขล่าเนื้อ เพราะว่ากรรมเหล่านั้นมันประทับไว้แล้วในจิต หนีจนสุดชีวิตก็ต้องรับผล ลงสู่นรกก็ยังรับผล เกิดมาใหม่ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ชนิดใดๆก็ยังต้องรับผล เป็นอย่างนี้อีกนานแสนนาน ได้แต่บ่นว่าไม่คุ้มเลย ไม่คุ้มเลย แต่ก็หามีใครสนใจไม่ เพราะว่าเจ้าของทำตัวเอง ไม่มีใครทำให้ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ก็ทำเองทั้งสิ้น แม้สั่ง จ้างวาน หรือหลอกล่อให้ผู้อื่นกระทำแทน ก็ยังหนีไม่พ้นกฎแห่งกรรม

วันนี้เห็นทีพอได้แล้วนะ พิจารณาเอาเองว่าจะเอาทางฝ่ายไหน ชีวิตเมื่อยังไม่ตาย ไม่มีอะไรสายเกินแก้ เหลือเพียงแต่แก้ไม่ทันเท่านั้นเองที่ทำให้หมดโอกาส อย่าให้สายจนไม่ทันการ รีบแก้ไขตัวเอง จิตตนเอง ด้วยคำสอนที่ว่า

สัพพะปาปัสสะอะกะระนัง
กุสละสูปะสัมปะทา
สะจิตตะปะริโยทะปะนัง

เอวังก็มีด้วยประการะฉะนี้

อะไรเป็นกรรม ?สิ่งที่เป็นแดนเกิดของกรรมคืออะไร? แล้วผู้พิพากษากรรมที่ว่านั้นคือใคร มีคนเป็นผู้พิพากษาหรือ ?